﴿يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِمْ مَا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ﴾ (فتح 11)
آنان با زبانشان چیزی را می گویند که در دلشان نمی باشد، در دل نفاق دارند و بر زبان ایمان، دلهایشان با زبانهایشان هم آوا نیست. در ظاهر دم از وحدت و انسجام اسلامی می زنند ولی در واقع ﴿وَتَأْبَى قُلُوبُهُمْ﴾– توبه/8- دلهایشان از کینه ی مسلمانان لبریز است و از اذعان و اقرار بدانچه میگویند ابا دارد.
سردمداران رژیم ولایت فقیه ایران همه ساله از دوازدهم تا هفدهم ربیع الاول با تبلیغات پرطمطراق و عوام فریبشان در میان توده های ناآگاه دم از وحدت می زنند و بر طبل تو خالی آن می کوبند و از عده ای غافل و سنی نما دعوت به عمل می آورند تا در مجالس وحدت فریب شرکت نمایند و بر جنایات رژیم نسبت به اهل سنت مهر تأیید زنند و ستمهای رواداشته شده بر اهل سنت ایران را که از ناحیه ی عمال ددمنش رژیم جور و فساد ولایت فقیه اعمال می شود، موجه جلوه دهند.
یقینا کسانی به خواسته های ولایت سالاران لبیک می گویند و در اینگونه مجالس بی محتوای وحدت فریب شرکت می کنند که نا آگاه و فریب خورده و بی اعتنا به حقوق دیگرانند و یا هم از سنی نمایانی هستند که به نام اهل سنت در این انقلاب سیاه در سایه ی سلطه و اسلحه ی ستمگران به نان و نام رسیده اند و تنها درپی حفظ موقعیت شخصی خویشند، این دسته از سنی نمایان با دروغ و ریا از وحدت و برادری و مساوات دم بر می آورند و به چاپلوسی و تملق گویی می پردازند و در پای منبر شیخهای بی باور سبائی مسلک می نشینند و به یاوه سرایی های آنان گوش فرا می دهند و همچون بز اخفش سر تکان می دهند، از این قبیل انسان های بی اراده و فرصت طلب و بی مسئولیت و ترسو، جز این هم نباید توقع داشت؛ چرا که این جماعت واقعیت را نمی بینند و نمی خواهند که ببینند و حتی اگر کسی تو گوششان هم بزند وانمود می کنند که نمی بینند و منافعشان ایجاب می کند که نبینند و همه چیز را ندیده بگیرند ولی خوب بلدند که سازش و مخفی کاری کنند و مردم را فریب دهند و ادای انسان های دوراندیش و خیرخواه را در بیاورند و به نام مصلحت دین و مذهب و اعتقاداتشان را فدای بی بند و باری و دنیا دوستی و راحت طلبی خودشان نمایند و گر نه ادعای وحدت و اخوت اسلامی در کنار واقعیتهای ضد وحدت که ما روزانه شاهد آن بوده و هستیم، ماجرای "دم خروس و قسم حضرت عباس" را تداعی می کند و بی دیانتی و دروغگویی خودکامگان ولایت سالار را برملا می سازد.
عملکرد زننده و گذشته ی شوم حکومتگران منافق صفت رژیم مستبد ولایت فقیه نشانگر دروغگویی آنان است و بیانگر آن است که هرگز نیت و قصد خیری در نهاد این ددمنشان وجود نداشته و ندارد، مگر هقته ی نام نهاد وحدت با در نظر داشت عملکرد عمال گرگ صفت رژیم در طول دوران انقلاب معنایی غیر از فریب، تزویر، دورنگی، دروغ، بی التزامی، ستمگری، تبعیض، اختناق، فشارهای مذهبی زورمداران، تحمیل اعتقادات شیعی رافضی، هتک حرمت مقدسات مذهبی اهل سنت در منابر و تکایا و در رسانه های گروهی، تخریب مساجد و مدارس دینی، زندان و شکنجه و اعدام با اتهامات واهی و بی اساس و از پیش تعیین شده، ترور و سر به نیست کردن روحانیون و جوانان سنی با ترفند های مختلف وو..، داشته است؟
حکومت ترور و وحشت و قشری و خونخوار ولایت فقیه از همان آغاز روابط خود با اهل سنت، بنا را بر تزویر و دورنگی گذاشته و برای حفظ منافع و رسیدن به اهداف شوم خود به دسایس گوناگونی متوسل گردیده است که یکی از این ترفندها هفته ی نام نهاد وحدت است، وقتی هر انسان آگاه و باوجدان و مؤمنی این همه جنایت و وحشیگری و ظلم و ستم را که با قلم و بیان و عمل نسبت به اهل سنت اعمال می شود و عوام فریبی و خیانت پیشگی حکومتگران را مشاهده می کند، بی درنگ به این نتیجه می رسد که ولایت سالاران رژیم خودکامه ولایت فقیه به هیچ وجه معتقد و باورمند به وحدت شیعه و سنی نیستند و در پی آن هم نیستند، اینان با شعار وحدت به میدان آمده اند تا از این شعار مقدس سوء استفاده کنند و مردم را بفریبند و در زیر چتر آن جنایات خود را بپوشانند و خودشان را وحدتخواه و غیر از آنچه هستند وانمود سازند و انسان های غافل و ناآگاه را با صرف هنگفت پول های نفت، رافضی و بی باور نمایند و یا لااقل آنان را دچار تزلزل افکار و اضطراب کنند که این شیوه ی همیشگی منافقان بوده و هست، سردمداران رژیم جور و فساد ولایت فقیه در عمل نشان داده اند که ته مانده های صفویه اند و به خون اهل سنت تشنه اند و در نابودی اهل سنت از صفویه دست کمی ندارند بلکه به مراتب بدتر از آنها هستند و تنها شیوه ی عمل فرق می کند اما در ظاهر امر از برادری و تساوی شیعه و سنی و آزادی بیان و عقیده دم می زنند.
﴿يُرْضُونَكُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَى قُلُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ﴾ ( توبه 8)
با سخنان زیبا و شیرین خود شما را راضی و خشنود می دارند ولی دلهایشان با زبانهایشان هم آوا نیست و اندرونشان از کینه ی شما لبریز است و از اذعان و اقرار بدآنچه میگویند، ابا دارد بیشترآنان فاسدند و حق را مراعات نمی دارند.
برادری و وحدت مورد نظر ولایت سالاران:
یعنی ذوب شدن مذهب سنی در مذهب انحرافی شیعی رافضی صفوی، دست کشیدن اهل سنت از اعتقادات خود و تن دادن به فرامین و یاوه های ولی خودکامه فقیه، دم برنیاوردن در برابر وراجی ها و اهانتهای بی وقفه ی شیخهای سبائی مسلک و پذیرفتن سلطه ی ولایت مطلقه فقیه، حق نداشتن ابراز عقیده و محرومیت از حقوق شهروندی، تن دادن به ذلت و خواری و پذیرا شدن ختم اصول کافی در کنار ختم صحیح البخاری و حاصل کلام اینکه آنان برادر خوانده هایی را می خواهند که در مسیر قدرت طلبی و انحصارطلبی ایشان قرار بگیرند و بر علیه مظالم روزمره ی آنان سخنی بر زبان نیاورند و بدون چون و چرا مظالم حکومتگران را توجیه نمایند، بنابراین وحدت و برادریی که سردمداران روافض در پی آن هستند یعنی: هرگونه ستم از یک طرف و دم برنیاوردن از طرف دیگر! که در غیر آن، وحدت شکن و اخلال گر بحساب خواهند آمد!
این است وحدتی که خوکامگان رژیم رافضی ولایت فقیه درپی آنند و برای آن سینه چاک می کنند!
الفرقان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر