غزه های گمنام!…

سنی نیوز:درین اواخر و بعد از تجاوزناجوانمردانه ی زمینی و هوایی صهیونیستها بر غزه غوغاها وداد وفریادهایی مبنی بر محاکمه مجرمان جنگی بر پا شده است، می گویند بایستی ژنرالهایی ارتش اسراییلی که در فاجعه خونین غزه شرکت داشتند مورد محاکمه قرار گیرند!

غزه های گمنام!…غزه های گمنام!…

د. دلیری

درین اواخر و بعد از تجاوزناجوانمردانه ی زمینی و هوایی صهیونیستها بر غزه غوغاها وداد وفریادهایی مبنی بر محاکمه مجرمان جنگی بر پا شده است، می گویند بایستی ژنرالهایی ارتش اسراییلی که در فاجعه خونین غزه شرکت داشتند مورد محاکمه قرار گیرند!
با خود می گویم؛ عجب دنیایی است که در آن سخن اول با رسانه هایی گروهی است، چون دوربینهای ماهوارهایی فضایی غزه را بجهان نشان دادند، ملتها تحت تأثیر عاطفه های جوشان بداد و فریاد بر آمدند. و حال دنیا اسراییل را لعنت می کند و بر حس فرعونتش نفرین می فرستد.
خوشا بحال دیکتاتوران و چنگیزمنشانی که از صهیونیستها دو صد چندان خونخوارترند ولی رسانه های گروهی از آنان غافلند ویا بناء به دلایلی که بر همه معلوم است از پخش و نشر این خونخواری تغافل وچشم پوشی میکنند…
وخوشا بحال هلاکوهای زمانه که با پنجه ی مکر و خیانت خویش توانسته اند نه تنها جوهای خون براه اندازند بلکه آزادی را از رسانه های گروهی نیز سلب کنند.
وقتی هزارها انسان زیر رهبریت جماعت اسلامی پاکستان در خیابانهای این کشور نعره “مرگ بر اسراییل” سر می دادند پیرمردی در گوشه ای زار می گریست. از او پرسیدند که چرا چنین بی تابی؟ گفت: بحماقت ملت خویش می گریم. امروز در غزه دو هزار انسان بیگناه کشته شدند و ما دشمن را نفرین می کنیم، و دیروز در همین کشور ما ۲ هزار دختر بچه خوردسال جلوی چشم همه ما زنده زنده توسط فرعون روز ژنرال مشرف در “لال مسجد اسلام آباد” سوخته شدند وکسی لب نگشود! نه جماعتی اسلامی و نه مدعیان حقوق بشر!!
و در همین لحظاتی که اسراییل غزه را بمباران می کند ارتش پاکستان برهبریت ارتش آمریکا مناطق مختلف کشور از سوات گرفته تا وزیرستان وتا بلوچستان را زیر آتش توپخانه خود قرار داده است. چه شده ما را که بحال ملت مظلوم غزه می گرییم و از غزه های در خون غلطیده خود غافلیم!..
دیدم که حرف بسیار بجایی می زند. در گوشه و کنار دنیای اسلام غزه ها در آتش می سوزند و انسانها زنده زنده در کوره های فرعونیان زمانه زغال می شوند و ما بی اعتنا…
آیا روزی خواهد رسید که عقلهای انسان دوستانه از کید اهریمن آزاد شود. و دادگاهی تشکیل یابد تا حق این همه بتهای ساختگی و دروغین عدالت را کف دستشان بنهد!!
حزب جمهوری اسلامی آیت الله خمینی در هر شهر مرزی عراق غزه هایی براه انداخت و حزب بعث در هر شهر مرزی ایران…
جناب آیت الله خمینی صفوی و همکیشانش هزاران جوان ایرانی را به تهمتهای واهی و بی اساس کمونیستی، مجاهدین خلقی، ارتداد از دین، جاسوسی، و هزارویک افترای دیگر سر بریدند و بازماندگانشان تا امروز از قبرهای عزیزانشان بی اطلاعند. چه غزه های سوزان که در کردستان و بلوچستان و نصرت آباد زاهدان که بر پا نمی شود!
در افغانستان حکایت از این تلختر است و آتش غزه های سوزان هنوز بر پاست…، آنانیکه تا دیروز میخ بر سر کودکان معصوم و زنان و پیران سالخورده میکوبیدند و جوانان را با اره های برقی تکه تکه میکردند، و با سر قلم کردن افغانها و تماشای رقص مرده لذت می بردند امروز دم از بشر دوستی میزنند وسازمانهای حقوق بشر را سرپرستی میکنند! آنانیکه دیروز شهری را به خاکستر مبدل ساختند امروز بحال این ملت اشک تمساح میریزند! و از مجاهدین میخواهند که از ادامه جهاد دست بردارند زیرا عده یی از افغانان که حلقه بردگی امریکا را بر گردن آویخته اند به آتش این جهاد خواهند سوخت! و آنانیکه دیروز با عزت، ناموس وعفت زن افغان بازی می کردند امروز همچو گرگهای درنده خود را نگهبان رمه و رهبر و غمخوار این ملت میدانند!!
غزه های آدم پزی پاکستان از افغانستان هیچ کمتر نیست…
عراق حکایتی است که قلبهای فولادین را ذوب می کند…
به امید روزی که این مجرمان جنگی در سراسر دنیا شناخته شده به دادگاههای رسوا کننده تحویل گردند. و در دنیا چیزی از آنچه بمردم چشانده اند را خود نیز بچشند.
تنها آرام بخش دلهای خونین مظلومان کلام پاک یزدان است:
﴿وَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ غَافِلاً عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الأَبْصَارُ *مُهْطِعِينَ مُقْنِعِي رُءُوسِهِمْ لاَ يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَاءٌ﴾
«گمان مبر که خدا، از آنچه ظالمان انجام مى‏دهند، غافل است! (نه، بلکه کيفر) آنها را براى روزى تأخير انداخته است که چشمها در آن (به خاطر ترس و وحشت) از حرکت بازمى‏ايستد…* گردنها را کشيده، سرها را به آسمان بلندکرده، حتّى پلک چشمهايشان از حرکت بازمى‏ماند؛ (زيرا به هر طرف نگاه کنند، آثار عذاب آشکار است!) و (در اين حال) دلهايشان (فرومى‏ريزد؛ و از انديشه و اميد،) خالى مى‏گردد!».