مردان سپید پوش

مردان سپید پوش
در روزگاری که خفقان را اینچنین بیداد است دیگر چگونه
درد را توانی در ماندنش برای نعره ای غروب، در بدو طلوعش
همگان خموشند از بیمشان چرا که عزت قربانی است بر حفظ
جا نشان.
تنها آنان اند که چون تندرغرششان، چرا که جان را ارزشی
نیست بر عزت، آنانی که جان داده و همچنان است محیاتر بر تقدیم.
سفید پوشان که خونشان را دوای غفلت قومشان پندارند و اتمام خفقان
و ظلم غریب دیارشان
جان برکفان لشکرحق، تنها بازماندگان مردانگی، دلاور مردان جنبش مقاومت، آخرین امید غریب مردمان شب گشنه خواب که
شرفشان به کس نفروخته اند.
اینبار دیگر امیدمان نا امیدی نیست و حقمان ستاندنی.
خدا یاورتان باد که آسان جان برای جان و شرف و ناموسمان
می سپارید و باکی زمرگ ندارید.
اشک مادران بدرقۀ راه فرزندانشان که دررکاب مردانگی با
اهریمن ضحاک صفت زمان در نبردند.

تقدیم به دلاور مردان جنبش مقاومت از کوچک برادرتان یارمحمد زهی